Het applaus na de voorstelling vond ik voor de acteur zeker op zijn plaats. Ondanks hij het in zijn eentje voor elkaar moest krijgen vond ik dat hij een puike prestatie had neergezet. Dankzij zijn zeer goede intonatie in zijn stem en een prima mimiek leek het verhaal 'echter'. Doordat hij echt goed in zijn rol zat waren er weinig dode momenten en leek het of hij het zelf had meegemaakt, wat een toneelstuk natuurlijk veel boeiender maakt!
Naar mijn mening duurde de voorstelling iets te lang. Ik vond het verhaal ook heel uitgebreid en als je verplicht bent om dan de hele tijd naar één persoon te kijken wordt zo'n opvoering natuurlijk snel te langdradig of een beetje saai. Ondanks zijn mooi acteerwerk mocht het voor mij iets korter duren waardoor ik dan misschien wat geboeider had geluisterd.
Het einde van het toneelstuk vond ik raar en zelfs een beetje storend. Het verhaal stopte plots en het was niet duidelijk wanneer het juist gedaan was waardoor iedereen maar in het wilde weg begon te applaudisseren.
Ik ben niet van plan om uit mezelf nog eens een monoloog te gaan bekijken, daar ben ik zeker van. Toch vond ik het wel tof dat het eens over iets actueels ging. Ondanks dat racisme een serieus onderwerp is vond ik dat er wat meer humor in mocht verwerkt zitten. Op je eentje is het natuurlijk altijd moeilijk om mensen te entertainen, voor mij is dat een teken dat een toneelstuk met meerdere acteurs afwisselender is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten