Recensie - Ik ben geen racist

Na het neerschrijven van alle positieve en negatieve puntjes besefte ik dat het toneelstuk al bij al nog wel meeviel en niet zo slecht was. Omdat ik net zoals mijn andere klasgenoten niet zoveel naar toneel ga kijken, zijn we misschien vooraf veel te kritisch geweest waardoor we er veel meer van verwachtten. Het decor was heel origineel in elkaar geknutseld en heel praktisch! Het was de eerste keer dat ik de lichten niet zag dimmen zodat ik kon zien hoe de acteur zelf zijn decor veranderde. Een minder leuke eerste ervaring vond ik de monoloog, dat maakte het voor mij wat saai om naar te kijken.

Het applaus na de voorstelling vond ik voor de acteur zeker op zijn plaats. Ondanks hij het in zijn eentje voor elkaar moest krijgen vond ik dat hij een puike prestatie had neergezet. Dankzij zijn zeer goede intonatie in zijn stem en een prima mimiek leek het verhaal 'echter'. Doordat hij echt goed in zijn rol zat waren er weinig dode momenten en leek het of hij het zelf had meegemaakt, wat een toneelstuk natuurlijk veel boeiender maakt!

Naar mijn mening duurde de voorstelling iets te lang. Ik vond het verhaal ook heel uitgebreid en als je verplicht bent om dan de hele tijd naar één persoon te kijken wordt zo'n opvoering natuurlijk snel te langdradig of een beetje saai. Ondanks zijn mooi acteerwerk mocht het voor mij iets korter duren waardoor ik dan misschien wat geboeider had geluisterd.

Het einde van het toneelstuk vond ik raar en zelfs een beetje storend. Het verhaal stopte plots en het was niet duidelijk wanneer het juist gedaan was waardoor iedereen maar in het wilde weg begon te applaudisseren.

Ik ben niet van plan om uit mezelf nog eens een monoloog te gaan bekijken, daar ben ik zeker van. Toch vond ik het wel tof dat het eens over iets actueels ging. Ondanks dat racisme een serieus onderwerp is vond ik dat er wat meer humor in mocht verwerkt zitten. Op je eentje is het natuurlijk altijd moeilijk om mensen te entertainen, voor mij is dat een teken dat een toneelstuk met meerdere acteurs afwisselender is!

Happiness

For me, happiness can be hidden in very little things. Shopping with my mom, giving a high-five to my dad after a good game, talking or going out with the girls, being together with my boyfriend or just laying in my bed after a heavy day can make me very happy.
Having my friends around me is one of the things which gives me a very cheerfull feeling. 

My life is like a bottle of champagne, I experience a lot of pressure and I have short moments of joy. I don't have that much time to go out, to go shopping or have some girltalks with my friends in Knokke, so it makes me very excited when I can spend some time with them.
What gives me also a fantastic feeling is when you loose several basketballgames in a row and suddenly you win against the leader in the competititon. I've always believed that if you put in the work, the results will come. Last week we trained very hard and everyone in the audience and our fans could behold our hard defense and perseverance during the game. According to my oppinion, if you do things half heartedly, you will have half-hearted results.

The last thing I would like to say about 'being happy' or 'happiness' is something about my brother. It means a lot to me that I have a good relationship with him. I don't see him that much so when we have a quarrel, I can't  abide it because it ruines the whole atmosphere at home. My brother is always there for me when I need him, for instance after a tough game he will always hug me. Our when I don't want to go to the boarding school he sends me every day a message that I have still x days to go. When I feel down, Kenzo is always there to make me laugh and cheer me up. My brother is simply the best! I couldn't imagine a better one! I'm very lucky to be born in such a lovely family ♥

Cryonics

First of all, who is that insane to let himself freeze for more than 50 years? I mean, what do you want to achieve with it? I don't understand this crazy idea because first of all it costs a lot, I absolutely prefer to spend my money on things in my current life.
Secondly you're whole body gets injected with chemicals, which I think doesn't sound very healthy. As far as I know, people are just trying to avoid chemicals in our food and drinks.
One more reason to reject the offer in order to be frozen is that you will wake up and have no acquaintances around you. When you wake up out of your frozen condition 100 years later, your mom, dad, brothers,  sisters or friends won't be there anymore.  You'll have to do everything by yourself and have to pick up your life again. Maybe you have to study again, build up a family life, find work to earn money and get a new social life.

As they say in the short movie, we have a big problem with freezing our cells. It sounds very disturbed to me when a doctor would say: 'We will replace the liquid in your cells with a chemical cocktail.' What I'm wondering now is how they will change these substances again before you wake up. Or do you just have to live on with a chemical cocktail in your body? It all seems like a mystery to me and I'm not very interested in such scientific experiments. So I don't care if they will invent more crazy things like freezing yourself, I won't participate.

For me it looks very ridiculous to disappear for several years, because you can't go back in time ( but maybe by then they will have something invented for it) to tell everyone what is new or what you've seen. I am also very curious about our future, but I guess everyone wants to know if there is life after death or if scientists will discover life from outer space. But I'm just not that inquisitve and crazy to get myself locked up in a freezer for several years.